Bugünlerde ilk kez yavru kargalara şahit oluyorum. Bu mahalleye taşınırken, bu evde uyandığımız ilk sabahta ''burada kendimi bulacağım gibi hissediyorum'' diye yazmıştım. Bir sene oldu ve aynen böyle hissediyorum. Bu bir senede ben çok değişirken, mahallem de bu değişimime yardımcı oldu. Daha çok özüme döndüm. Sokaktaki insanlarla daha çok irtibat kurdum. Duvarlarla çevrilmiş site hayatından kurtulup kanatlarımı özgürlüğe açtım.
Şu anda balkonda tahinli yoğurdumu yerken bu sabahki hislerimi yazmak istedim ki bunu unutmayayım. 3-4 gündür yavru kargaları görüyorum. Hem de ilk kez. Bir ay sonra 41 yaşında olacağım ve şimdiye kadar nasıl görmemişim şaşıyorum. Artık daha ''farkındayım''. Her şeyin..
Yaşadığım dünyanın, duygularımın, hislerimin, rüzgarın, sıcağın, soğuğun ve hayat böyle çok daha güzel. Otomatik pilottan çıktım ve dünyayı inceliyorum. 40 yaşımın bana hediyesi bu oldu.
O yavru kargalar ne kadar tatlı öyle. Ben genelde kargalardan biraz çekinirim. Bir kaç kez kedilere saldırırken görmüştüm ve ne kadar güçlü olduklarını farketmiştim. Kargalar benim için azıcık uzaktan sevilmesi gereken canlılar fakat şu anda bebek kargaları gördükçe her güçlü canlının bir başlangıcı olduğunu ve ne kadar da minik minik adımlarla o güce ulaştıklarını görüyorum. İleride bir çok hayvana kafa tutacak güçte olacak karga, şu anda uçamıyor bile. Günlerce aynı yerde durup güçlenmeyi bekliyor. Bedeni büyümüş ama tüyleri daha bebek tüyü. Kıvırcık gibi. Gün ortasında, kaldırımın kenarında kafasını çevirip uyuyakalacak kadar bebek. Güç topluyor, acele etmiyor..''Cinsimin diğer üyeleri uçuyor, martılara kafa tutuyor, ben de yapmalıyım'' demiyor, sabırla bekliyor çünkü biliyor ki şu anda bunu yapmaya kalkışırsa doğa onu yutacak, izin vermeyecek.
Bir tane yavru karga bizim sokakta var, bir tane yan sokakta. Her sabah, her akşam hemen hemen aynı yerlerde dolanıyorlar. Her dışarı çıktığımda hem onları görüp iyi olduklarından emin olmak istiyorum hem de güçlenip uçmuş olmalarını diliyorum.
Bu tatil sabahında, balkonumda bu yazıyı yazarken yine doğadan ve hayvanlardan bir hayat dersi çıkartıyorum. Kanatlarını çırpabilmek, mücadele edebilmek, istediklerini yapabilmek ve özgürce yaşayabilmek için sabırla buna hazırlan. Doğru zaman geldiğinde doğa zaten bunu sana yaptıracak...''Uç bebeğim'' diyecek ve o zaman sen arkana bile bakmadan uçacaksın...